Fm0478 #
کتاب نظریه مدرنیته در معماری ایران نوشته سعید حقیر و حامد کامل نیا
وضعیت:
دسته بندی : معماری ایرانی - اسلامی
فروشگاه : فروشگاه معماری هفت
نویسنده : سعید حقیر
انتشارات : انتشارات کتاب فکر نو
سال چاپ : 1399
نوبت چاپ : اول
قطع : وزیری
شابک : 9786006985633
تعداد صفحه 522 انتشارات فکر نو تألیف سعید حقیر - حامد کامل نیا
محصولات مرتبط
کتاب نظریه مدرنیته در معماری ایران نوشته سعید حقیر و حامد کامل نیا
کتاب نظریه مدرنیته در معماری ایران نوشته سعید حقیر و حامد کامل نیا
کد Fm0478
تعداد صفحه 522
وزن 780
تألیف دکتر سعید حقیر - دکتر حامد کامل نیا
انتشارات کتاب فکر نو
چاپ اول
سال 1399
موضوعات
مبانی نظری معماری
تئوری معماری
مدرنیته
معماری ایران
پیشگفتار
امروز که این پیشگفتار را می‌نویسم از انتشار کتاب اولم۱ به زبان فارسی با عنوان «نظریه مدرنیته در معماری» حدوداً چهار سال می‌گذرد. کتابی که در زمان کوتاهی به چاپ چهارم رسید و تقریباً تمام جوایز کتاب‌های حوزه تخصصی (از جمله جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و جایزه کتاب دکتر منوچهر مزینی) را از آن خود کرد. این استقبال چنان مرا به وجد آورد که بلافاصله از زمان اتمام چاپ اول، اقدام به تدوین کتاب حاضر نمودم.
در کتاب اول سعی به معرفی دنیای امروز غرب کردم. دنیایی که با مدرنیته و تمام خصلت‌های نیک و بدش آن را در اندیشه، اجتماع و هنر و معماری معرفی کردم. لیکن چنین به نظر می‌رسد که غرب و فرهنگ عظیم آن همواره دل‌مشغولی و نگرانی انسان شرقی را به صورت عام و انسان ایرانی را به صورت خاص به همراه داشته است. جامعه ایرانی تا همین یکصد و پنجاه سال پیش جامعه‌ای سنتی و آرام بود. در واقع این نگرانی و دل‌مشغولی به واسطه اختلاط مدرنیته غرب و سنت ایرانی است که حاصل شده و تجربه نشان داده است در جوامع سنتی این اختلاط‌ها همواره با موضوع «بحران هویت» همراه بوده است.
خواهیم دید که جامعه ایران از اواسط دوران قاجار در ارتباط مستقیمی با دنیای مدرن قرار می‌گیرد. ارتباطی که در رابطه با آن تاکنون هیچ‌گاه نتوانسته دست بالا را داشته باشد. ازاین‌رو در عکس‌العملی طبیعی، جریانی به تدریج در جامعه ایرانی قوت و قدرت گرفته است که بازگشت به خویشتن را به مثابه بازگشت به دوران شکوه، توصیه می‌کند. جریانی که از آن به سنت‌گرایی تعبیر می‌شود. در مقابل مسئله توسعه نیز مسئله بزرگ جوامع سنتی به‌طور عام و جامعه ایرانی به‌طور خاص است و پیداست که همین توسعه، آیینه تمام نمای تاریخ غرب است. به همین سبب توسعه خواهان، گویی یک راه بیشتر در پیش ندارند و آن ورود در تاریخ غرب است و بس.
در این یک قرن و نیم اخیر، عملکرد جامعه ایرانی نشان داده است که علیرغم پذیرش عملی مدرنیته از سوی جامعه، بیشتر بیان‌ها و صحبت‌ها نشانگر مخالفت با آن است و پارادوکس غریب آن است که علیرغم این همه طعن و تقبیح نظری، درِ دانشگاه‌های خود را بر روی علوم مدرن و کارگاه‌های خود را بر روی فنون ناشی از مدرنیته باز نگه‌داشته و با سعی تمام به بلعیدن این دستاوردهای نوین اهتمام و اشتغال داریم و هیچ‌یک از آن روشنفکران که به تقبیح غرب و مدرنیته می‌پردازد یک تئوری منسجم و یا یک نقد مدلل که بتوان بر روی آن، به‌غایت، مدرنیته را نقد کرد، ارائه نکرده‌اند؛ و اگر هم نقدی است، همان نقدهایی است که خود غربی‌ها از مدرنیته خودشان به خاطر خصلت نقدپذیری آن می‌کنند؛ و روشنفکران ما تنها این نقدها را در تأیید معارف و تعالیم خود و یا اثبات نظرات خود بکار می برند.
تجربه سال ها تحقیق در حوزه های فلسفی و اجتماعی به ویژه در مطالعات ایران شناسی ام در فرانسه، مرا به این باور رسانیده است که پدیده ای که از آن به سنت گرایی تعبیر می کنیم، چیزی نیست که بدون توجه به تأثیرات مدرنیته قابل فهم باشد. پس می توان گفت که گفتگو درباره سنت، به معنای خروج از سنت و پشت سرنهادن دوران سنت و ورود به دوران مدرن است.
نه تاریخ اندیشه در یکصد و پنجاه سال اخیر در ایران تعطیل بوده است و نه تلاش عملی وقفه ای داشته است. نتیجه آن هم در حضور غیرقابل چشم پوشی مدرنیته در آموزش و پرورش، هنر و معماری و نهادهای سیاسی و اجتماعی آشکار است. بی رمقی این حضور و ضعف آن، شاهدی بر حضورش است، نه حاکی از غیبت آن.
حال باید چه کرد؟ آیا به توسعه رو آوریم و دست از «هویت» خویش بکشیم؟ و یا بر «هویت» خود بمانیم و از توسعه چشم بپوشیم؟ و یا راه سومی نیز وجود دارد که هر دو را برای ما تأمین کند. گمان می‌کنم که دیگر قبول درستی راه گذشته کمی دشوار به نظر می‌رسد. چراکه اگر راه گذشته درست بود ما امروز دچار این بحران نبودیم، بحرانی که در طول تاریخ، ما تنها به اداره کردن آن پرداختیم و نه شناخت اصولی آن.
این کتاب بر آن است تا در ابتدا وضعیت جامعه ایرانی را در قبال وضعیت مدرن تحلیل کند و پس از آن به شناخت تأثیرات آن در هنر و معماری معاصر ایران بپردازد. در این راستا ضروری است تا گفته شود این مطالعه تا انتهای دوره پهلوی در ایران انجام شده است و تداوم آن در مجموعه های بعدی در حال تدوین است.
به عنوان یکی از نویسندگان کتاب حاضر معتقدم که این کتاب از یک ویژگی دووجهی برخوردار است، چراکه از یک سو در ادامه کتاب «نظریه مدرنیته در معماری» قرار دارد و بسیاری از مباحث و مفاهیم در این کتاب به کتاب اول رفرنس داده شده است و از سویی دیگر خود کتاب مستقلی است برای خواندن؛ بنابراین اگر شما خواننده گرامی، کتاب اول را هنوز مطالعه نکرده اید نباید نگران عدم درک مباحث کتاب حاضر باشید. این کتاب احتمالاً، باید شما را برای خواندن کتاب اول تشویق کند، ولی بدون خواندن کتاب اول نیز شما می‌توانید از مفاهیم کتاب حاضر به قاعده کاملی برخوردار شوید.
سعید حقیر
زمستان ۱۳۹۸
نوشتار یکم: مدرنیته خودی
چگونه وارد بحث ایران شویم؟
هویت ایرانی
اشاره ای به سیر فلسفه خردگرا در ایران
مدرنیته پنهان
نوشتار دوم: شکل تحولات اجتماعی و سیاسی مدرنیته غربی در ایران
چرا مدرنیته به ایران وارد شد؟
چگونه مدرنیته به ایران وارد شد؟
جامعه مدنی در ایران
نوشتار سوم: نگرش فلسفی به مدرنیته غربی در ایران
نگرش فلسفی به مدرنیته غربی در ایران
نوشتار چهارم: تجلی کالبدی مدرنیته غربی در ایران
تجلی کالبدی مدرنیته غربی در ایران
(بحثی پیرامون مدرنیته و معماری و شهرسازی ایران)
دوران ناصری و نخستین تحولات معماری و شهرسازی
سبک اول- معماری اکلکتیسم اروپایی
سبک دوم- شیوه معماری اواخر قاجار
دوران پهلوی اول و دومین موج مدرنیته در معماری و شهرسازی
۱- گرایش اولیه آر نوو در دوران پهلوی اول
شیوه اول- اکسپرسیونیسم ایده‌آلیستی
یکم: رمانتی سیسم ملی اروپایی
دوم: رمانتی سیسم ملی ایرانی
الف- رمانتی سیسم ملی ایرانی کهنه گرا (بیان مستقیم)
ب- رمانتی سیسم ملی ایرانی کهن گرا (بیان غیرمستقیم)
شیوه دوم- اکسپرسیونیسم فرمالیستی
سبک دوم- آر دکو
۲-گرایش ثانویه آر نوو در دوران پهلوی اول
سبک اول- نئوکلاسیسیزم خردگرا
سبک دوم- راسیونالیسم مدرن اولیه (پیش مدرن)
دوران پهلوی دوم و سومین پژواک مدرنیته در معماری و شهرسازی
منابع فارسی
منابع لاتین
فهرست اعلام: افراد
فهرست اعلام: مکان ها
کد Fm0478
تعداد صفحه 522
وزن 780
تألیف دکتر سعید حقیر - دکتر حامد کامل نیا
انتشارات کتاب فکر نو
چاپ اول
سال 1399
موضوعات
مبانی نظری معماری
تئوری معماری
مدرنیته
معماری ایران
پیشگفتار
امروز که این پیشگفتار را می‌نویسم از انتشار کتاب اولم۱ به زبان فارسی با عنوان «نظریه مدرنیته در معماری» حدوداً چهار سال می‌گذرد. کتابی که در زمان کوتاهی به چاپ چهارم رسید و تقریباً تمام جوایز کتاب‌های حوزه تخصصی (از جمله جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و جایزه کتاب دکتر منوچهر مزینی) را از آن خود کرد. این استقبال چنان مرا به وجد آورد که بلافاصله از زمان اتمام چاپ اول، اقدام به تدوین کتاب حاضر نمودم.
در کتاب اول سعی به معرفی دنیای امروز غرب کردم. دنیایی که با مدرنیته و تمام خصلت‌های نیک و بدش آن را در اندیشه، اجتماع و هنر و معماری معرفی کردم. لیکن چنین به نظر می‌رسد که غرب و فرهنگ عظیم آن همواره دل‌مشغولی و نگرانی انسان شرقی را به صورت عام و انسان ایرانی را به صورت خاص به همراه داشته است. جامعه ایرانی تا همین یکصد و پنجاه سال پیش جامعه‌ای سنتی و آرام بود. در واقع این نگرانی و دل‌مشغولی به واسطه اختلاط مدرنیته غرب و سنت ایرانی است که حاصل شده و تجربه نشان داده است در جوامع سنتی این اختلاط‌ها همواره با موضوع «بحران هویت» همراه بوده است.
خواهیم دید که جامعه ایران از اواسط دوران قاجار در ارتباط مستقیمی با دنیای مدرن قرار می‌گیرد. ارتباطی که در رابطه با آن تاکنون هیچ‌گاه نتوانسته دست بالا را داشته باشد. ازاین‌رو در عکس‌العملی طبیعی، جریانی به تدریج در جامعه ایرانی قوت و قدرت گرفته است که بازگشت به خویشتن را به مثابه بازگشت به دوران شکوه، توصیه می‌کند. جریانی که از آن به سنت‌گرایی تعبیر می‌شود. در مقابل مسئله توسعه نیز مسئله بزرگ جوامع سنتی به‌طور عام و جامعه ایرانی به‌طور خاص است و پیداست که همین توسعه، آیینه تمام نمای تاریخ غرب است. به همین سبب توسعه خواهان، گویی یک راه بیشتر در پیش ندارند و آن ورود در تاریخ غرب است و بس.
در این یک قرن و نیم اخیر، عملکرد جامعه ایرانی نشان داده است که علیرغم پذیرش عملی مدرنیته از سوی جامعه، بیشتر بیان‌ها و صحبت‌ها نشانگر مخالفت با آن است و پارادوکس غریب آن است که علیرغم این همه طعن و تقبیح نظری، درِ دانشگاه‌های خود را بر روی علوم مدرن و کارگاه‌های خود را بر روی فنون ناشی از مدرنیته باز نگه‌داشته و با سعی تمام به بلعیدن این دستاوردهای نوین اهتمام و اشتغال داریم و هیچ‌یک از آن روشنفکران که به تقبیح غرب و مدرنیته می‌پردازد یک تئوری منسجم و یا یک نقد مدلل که بتوان بر روی آن، به‌غایت، مدرنیته را نقد کرد، ارائه نکرده‌اند؛ و اگر هم نقدی است، همان نقدهایی است که خود غربی‌ها از مدرنیته خودشان به خاطر خصلت نقدپذیری آن می‌کنند؛ و روشنفکران ما تنها این نقدها را در تأیید معارف و تعالیم خود و یا اثبات نظرات خود بکار می برند.
تجربه سال ها تحقیق در حوزه های فلسفی و اجتماعی به ویژه در مطالعات ایران شناسی ام در فرانسه، مرا به این باور رسانیده است که پدیده ای که از آن به سنت گرایی تعبیر می کنیم، چیزی نیست که بدون توجه به تأثیرات مدرنیته قابل فهم باشد. پس می توان گفت که گفتگو درباره سنت، به معنای خروج از سنت و پشت سرنهادن دوران سنت و ورود به دوران مدرن است.
نه تاریخ اندیشه در یکصد و پنجاه سال اخیر در ایران تعطیل بوده است و نه تلاش عملی وقفه ای داشته است. نتیجه آن هم در حضور غیرقابل چشم پوشی مدرنیته در آموزش و پرورش، هنر و معماری و نهادهای سیاسی و اجتماعی آشکار است. بی رمقی این حضور و ضعف آن، شاهدی بر حضورش است، نه حاکی از غیبت آن.
حال باید چه کرد؟ آیا به توسعه رو آوریم و دست از «هویت» خویش بکشیم؟ و یا بر «هویت» خود بمانیم و از توسعه چشم بپوشیم؟ و یا راه سومی نیز وجود دارد که هر دو را برای ما تأمین کند. گمان می‌کنم که دیگر قبول درستی راه گذشته کمی دشوار به نظر می‌رسد. چراکه اگر راه گذشته درست بود ما امروز دچار این بحران نبودیم، بحرانی که در طول تاریخ، ما تنها به اداره کردن آن پرداختیم و نه شناخت اصولی آن.
این کتاب بر آن است تا در ابتدا وضعیت جامعه ایرانی را در قبال وضعیت مدرن تحلیل کند و پس از آن به شناخت تأثیرات آن در هنر و معماری معاصر ایران بپردازد. در این راستا ضروری است تا گفته شود این مطالعه تا انتهای دوره پهلوی در ایران انجام شده است و تداوم آن در مجموعه های بعدی در حال تدوین است.
به عنوان یکی از نویسندگان کتاب حاضر معتقدم که این کتاب از یک ویژگی دووجهی برخوردار است، چراکه از یک سو در ادامه کتاب «نظریه مدرنیته در معماری» قرار دارد و بسیاری از مباحث و مفاهیم در این کتاب به کتاب اول رفرنس داده شده است و از سویی دیگر خود کتاب مستقلی است برای خواندن؛ بنابراین اگر شما خواننده گرامی، کتاب اول را هنوز مطالعه نکرده اید نباید نگران عدم درک مباحث کتاب حاضر باشید. این کتاب احتمالاً، باید شما را برای خواندن کتاب اول تشویق کند، ولی بدون خواندن کتاب اول نیز شما می‌توانید از مفاهیم کتاب حاضر به قاعده کاملی برخوردار شوید.
سعید حقیر
زمستان ۱۳۹۸
نوشتار یکم: مدرنیته خودی
چگونه وارد بحث ایران شویم؟
هویت ایرانی
اشاره ای به سیر فلسفه خردگرا در ایران
مدرنیته پنهان
نوشتار دوم: شکل تحولات اجتماعی و سیاسی مدرنیته غربی در ایران
چرا مدرنیته به ایران وارد شد؟
چگونه مدرنیته به ایران وارد شد؟
جامعه مدنی در ایران
نوشتار سوم: نگرش فلسفی به مدرنیته غربی در ایران
نگرش فلسفی به مدرنیته غربی در ایران
نوشتار چهارم: تجلی کالبدی مدرنیته غربی در ایران
تجلی کالبدی مدرنیته غربی در ایران
(بحثی پیرامون مدرنیته و معماری و شهرسازی ایران)
دوران ناصری و نخستین تحولات معماری و شهرسازی
سبک اول- معماری اکلکتیسم اروپایی
سبک دوم- شیوه معماری اواخر قاجار
دوران پهلوی اول و دومین موج مدرنیته در معماری و شهرسازی
۱- گرایش اولیه آر نوو در دوران پهلوی اول
شیوه اول- اکسپرسیونیسم ایده‌آلیستی
یکم: رمانتی سیسم ملی اروپایی
دوم: رمانتی سیسم ملی ایرانی
الف- رمانتی سیسم ملی ایرانی کهنه گرا (بیان مستقیم)
ب- رمانتی سیسم ملی ایرانی کهن گرا (بیان غیرمستقیم)
شیوه دوم- اکسپرسیونیسم فرمالیستی
سبک دوم- آر دکو
۲-گرایش ثانویه آر نوو در دوران پهلوی اول
سبک اول- نئوکلاسیسیزم خردگرا
سبک دوم- راسیونالیسم مدرن اولیه (پیش مدرن)
دوران پهلوی دوم و سومین پژواک مدرنیته در معماری و شهرسازی
منابع فارسی
منابع لاتین
فهرست اعلام: افراد
فهرست اعلام: مکان ها
کتاب نظریه مدرنیته در معماری ایران نوشته سعید حقیر و حامد کامل نیا
